ปลาคาร์ฟ (Koi)
ข้อมูลทั่วไป
ปลาคาร์ฟนั้นเป็นปลาที่มีอายุยืนซึ่ง 20 ปีถือเป็นเรื่องธรรมดา
และเคยมีการว่ากันว่าที่ญี่ปุ่นมีปลาคาร์ฟที่มีอายุกว่า 100 ปีที่ญี่ปุ่นเชื่อกันว่าการเลี้ยงปลาคาร์ฟจะนำพามาด้วยโชคลาภ
ความมั่งคั่ง และสุขภาพที่ดให้ีกับเจ้าของ ปลาคาร์ฟนั้นเป็นปลาที่ทนหากถูกเลี้ยงอยู่ในบ่อมีการกรองและคุณภาพน้ำที่ดี
ส่วนขนาดตัวของปลาคาร์ฟนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอย่าง อย่างเช่นขนาดของบ่อ คุณภาพน้ำ
คุณภาพการกรองน้ำ แต่โดยทั่วไปแล้วปลาคาร์ฟตัวเมียจะตัวใหญ่กว่าจึงทำให้มีราคาที่สูง
และเป็นที่หมายปองของคนเลี้ยงปลาคาร์ฟ
การให้คะแนนปลา/การเลือกปลา
1.ดูที่ตัวปลา
การดูปลาคาร์ฟนั้นตัวปลาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ปลาจะต้องไม่มี
ความพิกรพิการ เช่นครีบด้วนหรือหลังงอเป็นต้นและต้องไม่มีโรค หัวต้องไม่สั้นหรือยาวจนเกินไปเมื่อเทียบกับตัวปลาสังเกตุได้จากที่จานเหงือกไปถึงตัวปลาต้องเีรียบ
หากเรียบก็แปลว่าได้สัดส่วนและหัวต้องไม่เอียงไปด้านใดด้านหนึ่ง ตัวของมันควรมีลักศณะตัวหนาและส่วนใหญ่จะเป็นตัวเมีย
เพราะตัวเมียจะมีลำตัวที่หนากว่า จะเป็นที่ต้องการของนักเลี้ยงปลาคาร์ฟโดยเฉพาะในการแข่งมากกว่าตัวผู้
ปลาคาร์ฟที่สวยดูรวมๆแล้วจะเหมือนตอปิโด ไหลกว้างตรง่และค่อยๆเล็กลงทั้งฝั่งหัวและหาง
ถ้าเป็นส่วนครีบก็ต้องไม่เล็กหรือใหญ่จนเกินไปเมื่อเทียบกับขนาดของปลาตัวนั้นๆ
ขนาดและรูปทรงของครีบทั้งสองข้างต้องเท่ากัน โดยรวมๆแล้วเมื่อมองดูจากด้านบนปลาจะต้องบาลาน
(ดูเหมือนง่ายแต่ว่ายากเลยทีเดียว เพราะมันเป็นศิลปะอีกแขนงนึงเลยทีเดียว)
2. สีสันบนตัวปลา
ความสำคัญอันดับสองของการเลือกปลาคาร์ฟก้คือสี ควรมองหาความเข้นข้นและความสะอาดหมดจดของสีที่มีในปลาคาร์ฟ
ไม่ว่าปลาจะมีสีขาวล้วน ดำล้วน หรือว่าหลากหลายสี ผิวปลาจะต้องไม่มีรอยแผลเป็นหรือจุดด่างดำ
ขอบสีต้องคมแบ่งแยกอย่างชัดเจน ขอบต้องไม่มีการเปลี่ยนของสีเช่นสีดำแต่ขอบมีสีแดงแลบออกมา
แต่สำคัญคือสีที่เด่นๆอย่างเช่นสีแดงต้องแดงสด ดำต้องดำสนิทยิ่งดำยิ่งดี หากเป็นสีขาวก็ต้องขาวสว่างบริสุท
ไม่ใช่ขาวขุ่น หากเป็นสีสะท้อนก็ต้องเป็นประกายและดูสะอาด
3. ลาย
ข้อที่สามในการเลือกปลาคาร์ฟก็คือลวดลายบนตัวของมัน ลวดลายบนตัวปลาต้องบาล้านไม่มีลวดลายเยอะไปข้างใดข้างหนึ่งเช่นที่หัวหรือหาง
ลวดลายจะต้องเหมาะสม ไม่ใช่ว่าลวดลายเล็กในปลาใหญ่ หรือลายที่ใหญ่ในปลาตัวเล็ก
การดูปลาคาร์ฟที่ดีนั้นจะต้องดูปลาตัวนั้นแบบรวมๆ ดูว่าเข้ากันได้ไม่ว่าจะเป็นหุ่นสีหรือลวดลายจะต้องสอดคล้องและลงตัว
การที่จะตัดสินว่าตัวไหนสวยหรือไม่จึงเป็นเรื่องที่ยาก แต่เค้าก็จะมีสแตนดาดที่เป็นเกณที่รู้กันโดยทั่วไปว่าปลาตัวไหนผ่านหรือไม่ผ่าน
การดูปลาคาร์ฟนั้นจึงเรียกขานจากชาวญี่ปุ่นว่าเป็นศิลปะอย่างนึงเลยทีเดียว
ทำให้ยากขึ้นไปอีกหนึ่งขั้นปลาคาร์ฟที่มีลวดลายที่ซับซ้อนจะได้เปรียบในการให้คะแนน
เหตุผลง่ายๆเพราะ ลวดลายที่ซับซ้อนจะทำให้การบาล้านของลวดลายยากขึ้นอีกหลายเท่าตัว
ยกตัวอย่างเช่น โคฮาคุ แบบสามขั้นก็จะได้เปรียบโคฮาคุแบบสองขั้น
และหากโชคดี ระหว่างที่มองหาซื้อปลาคุณอาจจะเจอกับปลาคาร์ฟที่ทุกคนกำลังตามหานั่นคือ
อินอะซูมะ ซึ่งดูง่ายๆก็คือลายสายฟ้าบนตัวโคฮาคุ (ลายแดงสดที่ซิกแซกจากหัวจรดหางบนตัวขาว)
4. ความสง่างาม
นอกจากสามข้อที่แล้วมา ก็ยังมีอีกข้อนึงที่ถือว่าสำคัญไม่แพ้กันเลยนั่นก็คือความสง่างาม
ดูโดยรวมแล้วเค้าจะต้องเป็นศิลปะที่มีชีวิต แหวกว่ายอย่างสวยงามและสง่างาม
โคฮาคุ Kohaku (ตัวขาว ลายแดง)
|
ว่ากันว่าผู้เลี้ยงส่วนใหญ่เริ่มต้นและลงท้ายด้วยการเลี้ยงโคฮาคุ
ลายแดงสดที่อยู่บนลำตัวที่ขาวบริสุททำให้เกิดการตัดของทั้งสองสีได้อย่างสวยงาม
จุดเด่นของโคฮาคุคือสีแดงสดที่โดนจัดวางโดยธรรมชาติอย่างลงตัวบนสีขาวที่บริสุท
แต่สิ่งที่ควรระวังคือผิวของปลาจะต้องไม่มีจุดด่าง
ตระกูลโคฮาคุนั้นมีลายอยู่เป็นพันลายแต่ลายที่รู้จักกันดีได้แก่
1. โอโมโย่ะ: ลายใหญ่ ไม่มีขาด ตลอดตั้งแต่หัว จรดหาง
2. นิดัน: มีลายสีแดงสองขั้น ซานดัน: มีลายแดงถึงสามขั้น
ยอนดัน: มีลายแดงทั้งหมดสี่ขั้น (อย่างเช่นในภาพ) และิ โกดัน:
ลายแดงห้าขั้น
3. คูชิเบนิ: ลิปสติก มีสีแดงที่ปาก
โดยทั่วไปแล้วปลาคาร์ฟตัวผู้เริ่มลายแดงเมื่อมีอายุหนึ่งถึงสองขวบและค่อยๆหายไป
ในขณะที่ตัวเมียนั้นเริ่มลายแดงช้ากว่าแต่จะแดงสดกว่าและสีจะไปหายไปไม่เร็วเท่ากับตัวผู้
ทำให้มันเป็นที่หมายปองของผู้เลี้ยง
|
ตันโจ Tancho (ตัวขาว จุดแดงที่หัว)
|
จุดเด่นของตันโจคือจุดแดงตรงกลางหัวบนผิวที่ขาวบริสุท
คนญี่ปุ่นรักตันโจ (โคฮาคุ) ดั่งในภาพบน เป็นพิเศษเพราะมันเหมือนศัญยลักธงชาติญี่ปุ่น
ตันโจนั้นไม่ได้มีเพียงตันโจโคฮาคุเพียงสายเดียว
แต่ยังมี ตันโจซานเกะ(ภาพล่าง) ตันโจโชวะ หรือแม่แต่ตันโจโกชิกิ แต่ตันโจโคฮาคุ
(ภาพบน) ก็เป็นสายพันธุ์ที่ผู้เลี้ยงอยากได้มาครอบครองมากที่สุดในสายตันโจ
เวลาหาตันโจมองหาตัวที่มีจุดแดงที่เท่ากันไม่ว่าจะเป็นทรงเพชร
ทรงไข่ ทรงแปดเหลี่ยม ทรงกลม หรือทรงหัวใจ หากปลาตัวนั้นๆมีจุดแดงที่เท่ากันทุกด้านและสีที่แดงสดบนสีขาวบริสุทละ
ก็เตรียมตัวกระเป๋าได้เลย นอกจากนี้ก็อย่าลืมดูที่ทรงของตัวปลาซึ่งเป็นจุดที่สำคัญมากไม่ที่ีสุด
มากกว่าสีสันหรือลวยลาดซะด้วยซ้ำ
|
อาซากิ Asaki (เกร็ดน้ำเงิน ท้องสีขาวแดง)
|
อาซากิเป็นสายพันธุ์ที่เก่าแก่ของนิชิกิกอย
หลังเป็นเกร็ดสีน้ำเงิน ลงไปจากนั้นก็จะเป็นสีขาวที่คั่นกลาง ตามด้วยมีส้มจัดหรือแดงทั้งสองข้างของหัว
ลำตัว ท้อง และหาง แต่ที่สำคัญต้องไม่มีจุดด่างไดๆ
|
โชวะ Showa (ตัวสีดำ ลายแดงและขาว)
|
โชวะจะมีสีดำเป็นพื้น ส่วนสีขาวและแดงเป็นลาย
ดำจึงเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในโชวะ ดำในที่นี้แปลว่าดำสนิท ยิ่งดำมากเท่าไหร่ก็ิ่ยิ่งสวย
หากเป็นโชวะที่โดดเด่นด้วยสีแดงก็จะเรียกว่า ไฮโชวะ แต่หากเป็นโชวะที่โดดเด่นด้วยสีขาวก็จะเรียกว่า
คินได โชวะ
|
ชูซุย Shusui (เกร็ดน้ำเงิน ท้องส้ม)
|
ผสมข้ามมาจากโดอิซูกอยกับอาซากิ ชูซุยมีเกร็ดใหญสีเทาน้ำเงิืนเป็นแนวอยู่ที่สันหลังและส้มแก่หรือแดงที่ท้องเหมือนอาซากิ
และสีขาวคั่นกลางระหว่างเกร็ดเทาน้ำเงิืนและสีแดง
|
อัตซูริโมโน Utsurimono (ตัวสีดำ ลายขาว เหลืองหรือแดง)
|
ในสายพันธุ์อูซุริโมโนมีด้วยกันสามสี
1. ชิโร อุซูริ (ขาวดำ)
2. ไฮ อุซูริ (แดงดำ)
3. กิ อุซูริ (เหลืองดำ)
ทั้งสามสีนั้นมีสีดำเป็นฐานและสีต่างๆนั้นเป็นลาย
เพราอูซูริโมโนนั้นเทียบเท่ากับปลาคาร์ฟดำ สีดำจึงเป็นสีที่มีความสำคัญเป็นอย่างมาก
แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องมีสีดำเยอะแต่อยู่ที่ความดำของสีดำ |
ฮิคาริมูจิ Hikarimuji (เกร็ดสีเมทาลิก)
|
ฮิคาริมูจิหรือเรียกสั้นๆว่าออกอน มีเกร็ดที่เป็นสีเมทาลิก
ู่2สายพันธุ์ที่รู้จักกันดี
1. แพทตีนั่มออกอน
มีเกร็ดสีเงิน
2. ยามาบูกิ ออกอน
มีเกร็ดสเหลืองมาเทลลิกหรือทอง
|
